Sześciu krytyków reżimu przywódcy Republiki Czeczeńskiej Ramzana Kadyrowa, którzy wyemigrowali z Rosji, zgłosiło zaginięcie swoich krewnych. Uciekinierzy są przekonani, że uprowadzenie ich bliskich jest zemstą reżimu za ich działalność.
Pierwszą osobą, która ujawniła informacje o niedawnej fali porwań (określanych językiem prawniczym mianem wymuszonych zaginięć), był czeczeński bloger Tumso Abdurachmanow. Opublikował listę dziewięciu osób, w tym swoich najbliższych krewnych – kuzynów, wujków i trzech krewnych żony. Po ujawnieniu informacji krytyk reżimu otrzymał anonimowy telefon z groźbą bezpośredniego nękania jego bliskich:
– A twoja kuzynka Tahmina, z nią będziemy się szczególnie cieszyć – napisano w wiadomości.
Autor anonimowej wiadomości zażądał również nagrania filmiku „z przeprosinami”. Taką tradycję zapoczątkował Ramzan Kadyrow. Każdy, kto narusza drakońskie prawo Republiki Czeczenii, jest często zmuszany do przeproszenia całego narodu czeczeńskiego i samego Kadyrowa. Ostatnio metoda ta zyskuje na popularności – jest aktywnie stosowana w Rosji (zwłaszcza po styczniowych protestach w związku z zatrzymaniem Aleksieja Nawalnego), a także na Białorusi.
W ciągu następnych kilku dni zaginęło kolejnych pięciu krewnych członków czeczeńskiej opozycji mieszkających poza granicami republiki. Wszyscy są aktywni w organizacjach pozarządowych zajmujących się prawami człowieka i przeciwdziałaniem torturom. Niedawno miał również miejsce zamach na życie Tumso Abdurachmanowa, który został zaatakowany przez mężczyznę z siekierą. Wcześniej przewodniczący czeczeńskiego parlamentu, Magomed Daudow, zapowiedział krwawą zemstę na nim.
Obrońca praw człowieka nie kontaktował się ze swoimi krewnymi od czasu opuszczenia Czeczenii w 2017 roku. W ten sposób miał nadzieję ich chronić.
– Jeśli opowiesz się przeciwko reżimowi, twoi bliscy mogą ucierpieć. Często mamy do czynienia z aktem odrzucenia ze strony bliskich kogoś, kto zajął stanowisko opozycyjne – wyjaśnił.
Większość jego bliskich wróciła do domu kilka dni później, jednak los pięciu krewnych wciąż pozostaje nieznany.
Wymuszone zaginięcia, które są częścią zbrodni przeciwko ludzkości na mocy międzynarodowego prawa karnego, obejmują uprowadzenie i zatajenie informacji o miejscu pobytu porwanej osoby. W 2006 r. podpisano również Konwencję w sprawie ochrony wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem.
Podobne incydenty zdarzają się w Czeczenii cały czas. Skala prześladowań osób o odmiennych od władzy poglądach, LGBT lub krytycznych wobec reżimu jest bardzo duża. Niektórzy uprowadzeni wracają jednak do normalnego życia – jeśli udowodnią służbom, że nie mają kontaktów z emigracyjną opozycją, a nawet zrzekną się związków z dawnym krewnym. Członkowie rodzin, którzy przeżyli takie uprowadzenie, często mają opory przed mówieniem o tym, co ich spotkało.
lp/ belsat.eu wg BBC
