Усё таемнае аднойчы робіцца вядомым. Аднак наступныя пытанні ўжо больш як 17 гадоў застаюцца без адказу. Дзе Ганчар? Дзе Захаранка? Дзе Красоўскі? Дзе Завадскі?
Апазіцыйныя палітыкі, бізнесовец і журналіст зніклі пры дасюль цалкам не высветленых абставінах на хвалі супрацьстаяння кіраўніка Беларусі ды апазіцыі напрыканцы хвацкіх 90-х. У датычнасці да іхнага выкрадання ды наступнага забойства сваякі зніклых і прадстаўнікі апазіцыі абвінавачваюць кіраўніцтва нашае краіны, у тым ліку персанальна Аляксандра Лукашэнку.
Цікава, што сёлета тэму сваіх зніклых апанентаў нечакана ўзняў сам кіраўнік дзяржавы ў часе гэтак званай вялікай размовы з прэзідэнтам 3 лютага: маўляў, кагосьці бачылі ў Нямеччыне і нават сфатаграфавалі. Распавесці праўду пра злачынствы, у тым ліку пра лёс былога міністра ўнутраных справаў Юрыя Захаранкі, адкрытым зваротам Лукашэнку заклікала 93-гадовая Ульяна Захаранка. Таксама жанчына папрасіла ўрэшце прызнаць ейнага сына памерлым, каб хоць неяк зрушыць справу з месца.
Чаму адказных за знікненне апанентаў Лукашэнкі не шукае «Інтэрпол»? Дзе ў Беларусі захоўваюцца доказы віны і ці мы калі-небудзь пабачым іх? Ці ёсць у справах зніклых тэрмін даўніны? І ці вернуцца «эскадроны смерці»? Гэта ў нашай тэледыскуксіі «Два на два» абмяркоўваюць былы следчы пракуратуры Фрунзенскага раёну Менску, а цяпер праваабаронца Алег Волчак і праваабаронца Раіса Міхалоўская. Глядзіце відэаматэрыял вышэй.
