Чаму некаторыя айчынныя футбалісты падпісалі ліст за Лукашэнку? І ці гарантуе гэта ім нешта? Ці сталі крымінальныя справы супраць прыхільнікаў пераменаў ужо будзённымі?
Колькі зарабляюць футбалісты ў Беларусі? За што завялі крымінальную справу на Аляксандра Івуліна?
Адказы на гэтыя ды іншыя пытанні вы пачуеце ў чарговым выданні праграмы Змітра Міцкевіча «Без акрэдытацыі».
Гасцямі праграмы гэтым разам былі журналістка і грамадская актывістка Яўгенія Доўгая, кіраўнік Асацыяцыі футбалістаў Беларусі Аляксандр Свярчынскі ды спартовы аглядальнік «Белсату» Дзяніс Ганчарэнка.
Некаторыя тэзы з выступаў гасцей:
Аляксандр Свярчынскі
- Рэжым ужо даўно перайшоў са слабаалкагольных напояў – адміністратывак – на больш моцныя – крымінальныя справы.
- У любой футбольнай камандзе знаходзяцца 5–6 чалавек, гатовых адразу падпісаць ліст за Лукашэнку.
- Не трэба папракаць Ваню Бахара за тое, што ён уключыў заднюю. Ён не гатовы стаць героем, не трэба яго папракаць.
Яўгенія Доўгая
- Справа супраць Сашы Івуліна – помста за ягоную журналісцкую дзейнасць.
- Мяне пужае, што краіна змірылася з тым, што людзей садзяць паводле крымінальных справаў: маўляў, ну пасядзіць і выйдзе…
- Сістэма пабудаваная такім чынам, каб не дазволіць людзям аб’ядноўвацца.
Дзяніс Ганчарэнка
- У чырвона-зялёнай Беларусі яскравыя асобы – непажаданыя людзі.
- Тыя, хто падпісвае ліст за Лукашэнку, не думаюць пра будучыню, яны думаюць выключна пра сённяшні дзень.
- У Даніі ў футболе доўгія традыцыі з канца ХІХ ст.
Поўную версію дыскусіі глядзіце ў праграме «Без акрэдытацыі».
